Πηλός, δομική κονία και επιχρίσματα

Πηλός, δομική κονία και επιχρίσματα, παρουσίαση της εργασίας των φοιτητών Αιμιλίας Λιόση και Παναγιώτη Σωτηριάδη στα πλαίσια του μαθήματος Ειδικά θέματα Τεχνολογίας Δομήσιμων Υλών 5ου εξαμήνου της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Ε.Μ.Πολυτεχνείου

ΠΕΡΙΛΗΨΗ 

 Η εργασία αφορά την παρατήρηση και αξιολόγηση της συμπεριφοράς του πηλού ως βασικού υλικού δομικών κονιαμάτων και επιχρισμάτων. Ο πηλός είναι υλικό άφθονο στη φύση, με ποικίλες εφαρμογές στην κατασκευή (ωμόπλινθους, οπτόπλινους) και πολύ φιλικό στο περιβάλλον. Έτσι, δικαιολογείται και το αυξημένο ενδιαφέρον των τελευταίων ετών για τη δόμηση με ωμή γη. Για την εκπόνηση της εργασίας πραγματοποιήθηκε σειρά πειραμάτων στο Εργαστήριο Τεχνικών Υλικών Ε.Μ.Π.. Συλλέχθηκε χώμα από το Ε.Μ.Π., δοκιμάστηκε εμπειρικά αν είναι κατάλληλο για δομική χρήση, προσδιορίστηκε η κοκκομετρία του και η περιεκτικότητά του σε άργιλο. Στη συνέχεια, παρασκευάστηκαν δοκίμια με συγκεκριμένες αναλογίες υλικών, του πηλού και πρόσμικτων, και αφέθηκαν να στεγνώσουν για 28 ημέρες. Παρατηρήθηκε η εξωτερική τους όψη και έγιναν μετρήσεις των διαστάσεων τους. Έπειτα θραύστηκαν, υπολογίστηκαν οι αντοχές τους και έγινε σύγκριση αυτών μεταξύ των διαφορετικών δοκιμίων. Όλες οι παρατηρήσεις σημειώθηκαν και έπειτα διεξήχθησαν συμπεράσματα τόσο για τον πηλό ως υλικό όσο και για τα πρόσμικτα των κονιαμάτων, αναφορικά με τις διαφορετικές ανάγκες που καλείται να καλύψει η κάθε σύνθεση.

 SUMMARY 

 This essay concerns the observation and evaluation of the performance of clay as a key ingredient of mortars and coatings. Clay is an abundant material, easily applicable in construction and extremely ecofriendly. This justifies the recently increased interest in construction with adobe. A series of experiments were held in the Material Technology Laboratory of N.T.U.A.. Soil form N.T.U.A. was gathered, it was tested empirically to be evaluated as suitable in construction and then its granulometry and its percentage of clay were defined. Afterwards, compositions of clay and additives, in specific ratio, were shaped in samples. The samples were let dry for 28 days. Their external view was observed and their dimensions were measured. Then, the samples were tested, their mechanical features were determined and compared to each other. The observations were listed and conclusions were driven on clay, as a construction material, and on the additives, taking into account the different needs of each composition.